Projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z zapewnieniem rozwoju rynku finansowego oraz ochrony inwestorów na tym rynku, („Projekt”), który w dniu 20 lipca 2021 r. opublikowany został na stronie internetowej Rządowego Centrum Legislacji wprowadza kompleksowe zmian, które zgodnie z uzasadnieniem do Projektu mają na celu: „uporządkowanie i usprawnienie funkcjonowania instytucji rynku finansowego, w szczególności w zakresie eliminacji barier dostępu do rynku finansowego, usprawnienia nadzoru nad rynkiem finansowym, ochrony klientów instytucji finansowych, ochrony akcjonariuszy mniejszościowych i spółkach publicznych oraz zwiększenia poziomu cyfryzacji w realizacji przez Komisję Nadzoru Finansowego (dalej „KNF”) i Urząd Komisji Nadzoru Finansowego (dalej „UKNF”) obowiązków nadzorczych (…)”.
Projekt ma zrealizować powyższe cele w drodze zmian w 19 ustawach, w tym w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 1896, z późn. zm.) („Prawo bankowe”).
Ten artykuł będący pierwszą z moich publikacji poświęconych przedmiotowej nowelizacji dotyczy zmian w zakresie outsourcingu bankowego.
Przechodząc do meritum, zmiany w zakresie outsourcingu bankowego (zob. art. 6a ust 1 oraz ust. 2 Prawa bankowego) wychodzą naprzeciw dużej części postulatów samych banków oraz prawników, którym (jak i mojej osobie) przyszło się zetknąć z tą problematyką w swojej pracy zawodowej. Nowelizacja w tym zakresie ma również na celu dostosowanie obecnych regulacji do Wytycznych Europejskiego Nadzoru Bankowego w sprawie outsourcingu (sygn. EBA/GL/2019/02).
Przepisy Prawa bankowego odnoszące się do outsourcingu były w przeszłości przedmiotem wielu zmian, wśród najistotniejszych można wskazać chociażby te z nich, które zniosły wymóg uzyskania zgody Komisji Nadzoru Finansowego („KNF”) na powierzenie przez bank czynności, o których mowa w art. 6a ust. 1 lub 7 Prawa bankowego przedsiębiorcom z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw będących stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym (co było istotne chociażby dla działających w Polsce oddziałów instytucji kredytowych czy też banków krajowych kontrolowanych przez instytucje kredytowe z innych państw członkowskich), jak również próbę (choć jak się wydaje nie do końca udaną) uregulowania kwestii związanych z zagadnieniem tzw. „podoutsourcingu”).
Najważniejsze zmiany ujęte Projektem, które dotyczącą przedmiotowej tematyki, obejmują:
- modyfikację zakresu czynności „podpowierzanych” innemu przedsiębiorcy przez pierwotnego insourcera, które po wejściu w życie projektowanych obejmą cały zakres przedmiotowy umowy outsourcingowej. Zmiana ta wyeliminuje również problemy interpretacyjne, które pojawiły się przy okazji wprowadzenia przez ustawodawcę w art. 6a ust. 7 ustawy pojęcia czynności „służących realizacji głównego świadczenia wynikającego z tej umowy”;
- umożliwianie dalszego „podpowierzenia” – Projekt przewiduje dodanie do art. 6a Prawa bankowego ust. 7a, który umożliwi za zgodą banku dalsze podpowiedzenie czynności objętych outsourcingiem;
- zastąpienie wymogu uzyskania zgody KNF obowiązkiem zawiadomienia tego organu, w przypadku powierzenie lub „podpowierzenie” przedsiębiorcy zagranicznemu niemającemu miejsca stałego zamieszkania lub nieposiadającym siedziby na terytorium państwa członkowskiego (zawiadomienia KNF będzie wymagała również zmiana lub wygaśnięcie umowy z takim przedsiębiorcą);
- uproszczenie zasad powierzenie czynności outsourcingowych w przypadku, gdy przedsiębiorcą lub przedsiębiorcą zagranicznym (insourcerem) jest inny bank lub bank zagraniczny, w takim bowiem przypadku nie będą miały zastosowania przepisy art. 6a ust. 4–6, art. 6c i art. 6d, a także wymóg uzyskania zezwolenia KNF, o którym mowa w art. 6a ust. 1 pkt 1 lit. m (czynności nie objęte katalogiem w lit. a) – l));
- możliwości „outsourcowania” czynności, które dotychczas objęte były absolutnym zakazem powierzenia, a mianowicie określonych w art. 6a ust. 3 Prawa bankowego (zarządzanie bankiem oraz przeprowadzenie audytu wewnętrznego) jednakże wyłącznie w przypadku, gdy powierzenie dokonywane jest pomiędzy bankiem hipotecznym a bankiem krajowym, który jest akcjonariuszem dysponującym 100% udziału w kapitale zakładowym i uprawnionym do wykonywania 100% praw głosu z akcji tego banku hipotecznego. Takie powierzenie „czynności krytycznych” z punktu widzenia prowadzenia działalności bankowej będzie możliwe jednak wyłącznie w przypadku uzyskania zezwolenia KNF, jak również musi być poprzedzone przeprowadzeniem przez bank hipoteczny analizy ryzyka wynikającego z zawarcia tej umowy, w tym dokonać oceny znaczenia powierzanych czynności w działalności banku hipotecznego oraz potencjalnego wpływu tego powierzenia na ciągłość wykonywanej działalności bankowej.
Kierunek omawianych zmian należy ocenić pozytywnie.
W kolejnych artykułach dotyczących Projektu odniosę się do pozostałych kwestii, które w mojej ocenie mogą być istotne dla podmiotów rynku finansowego.